Zondag 9 oktober was het weer zover. Onze jaarlijkse Pannenkoekenrit kon worden gereden onder prachtige weersomstandigheden. Veel zon, weinig wind en geen regen het kon niet beter. Onze toercommissaris Dirk had weer een prachtige rit uitgezet van ongeveer 220 km. Daarnaast was er ook de gelegenheid om de route af te steken en i.p.v. 220 kilometer er 125 te rijden. De route(s) waren beschikbaar voor de navigatiesystemen zodat rijders deze ook individueel konden rijden.
In totaal gingen meer dan 60 motorrijders van start. Om 10:20 u vertrok de voorrijder Dirk met een groep motorrijders voor de langste afstand. Een half uur later vertrok Gerwin als voorrijder van de 125 km groep motorrijders. Halverwege werd er gepauzeerd door de 125 km groep bij restaurant Hancate 2.0
Impressie van de 125 km rit gemaakt door Saskia
Hieronder een foto impressie van een geslaagde toerrit
10 juni was het zover, we gingen een weekend met de motorclub op stap Voor de tweede keer naar Obersteinebach. Om half negen had Hes de koffie klaar in het clubhuis. Na deze opkikker en het laden van de routes , voor degenen die het nog niet hadden gedaan, konden we vertrekken met Nico, Nando, Jan, Dirk, Gerrit, Aart, Jaap en op de voorgrond, Koosje, Cor en Marga.
De foto is door Hes gemaakt. Hes ging dit jaar met de auto mee, maar dat is hopelijk maar voor één keer.
Het was fantastisch weer om te rijden, na een klein buitje hebben we geen regen meer gehad. Eerst een stuk snelweg en bij Zevenaar de grens over. Bij een bakkerij hebben we koffie en gebak of een broodje genuttigd, daarna toerden we verkwikt weer verder met Dirk voorop.
De volgende stop was moeilijker te vinden, iedereen begon de billen te voelen. Ondertussen was het al wat later op de middag en zijn we van de route afgeweken In een grotere plaats werd er een terras gevonden waar de dorst gelest kon worden. Verkwikt toerden we weer verder, maar toen er een wegversperring in beeld kwam en we er moeilijk omheen konden komen is Nico voorop gegaan met een alternatieve route Zo konden we weer verder genieten van het Duitse heuvellandschap.
Inmiddels was het ruim zeven uur toen we bij ons hotel Heiderhof aankwamen, helaas te laat voor het eten , maar gelukkig werd er om acht uur alsnog voor ons de tafel gedekt.
De avond hebben we doorgebracht met glaasjes ranja en het luidkeels zingen van vaderlandse liederen, waarschijnlijk wel onder invloed van de ranja. De volgende morgen zijn we op tijd vertrokken voor een toertocht van 230 km met Nico voorop.
Vertrek voor de toertocht van 230 km.
Lekker gesmikkeld onderweg, ook van de gebraden gehaktballetjes en verse worst bereid door Hes en uitgedeeld door Nando. De route hebben we niet helemaal afgereden omdat we nu wel op tijd voor het eten terug wilden zijn en dat is gelukt. Voordat we naar het hotel gingen nog even de motoren getankt, zodat we zondagmorgen daar geen gedoe meer me hadden.
De avond werd gezellig op het terras doorgebracht weer verenigd met Hes en Marga. Die waren samen op stap geweest zodat we ’s avonds goed voorzien waren van allerlei versnaperingen.
Zondagmorgen zijn we rond half tien vertrokken voor de terugtocht. Dirk ging weer voorop en het eerste stuk ging als een tierelier, zoevend door de frisse berglucht, Nico probeerde nog te vliegen maar hij ging niet hard genoeg om los te komen. Toen het landschap wat vlakker werd begon het gedonder, zoals je kunt verwachten bij onze buren. Een wielertoertocht en alles zo afgezet dat er groot overleg nodig was om er omheen te komen.
Uiteindelijk is het wel gelukt, maar de tijd liep wel door. Voor de moeite hebben we onszelf getrakteerd op koffie en gebak.
Na nog een stukje toeren werd de grote baan opgezocht Bij Venlo zijn we de grens weer overgegaan en bij een benzinestation hebben we getankt. Daar stonden zulke uitnodigende picknicktafels dat we daar wat gegeten hebben We hebben elkaar bedankt voor de mooie dagen en afscheid genomen. Nando, Nico en Jan zijn apart verder gegaan en wat overbleef is in één streep naar het noorden gereden.
50 jaar Motorclub Hoogeveen: ‘Er is veel veranderd, maar de gezelligheid blijft’
De leden van Motorclub Hoogeveen zijn al ruim een jaar in feeststemming. Op 23 april vorig jaar was het 50 jaar geleden dat de club werd opgericht. Door de maatregelen vanwege het coronavirus wordt het gouden jubileum dit jaar gevierd. Bestuursleden Jan Vrieling, Gerard Douwes en Hes van Kapel blikken aan de hand van verhalen, anekdotes en archiefmateriaal terug.
Motorclub Hoogeveen bestaat 50 jaar. Donderdagavond maakten leden een toerrit. Foto: Andre Weima Fotografie
Het mooie weer van afgelopen week nodigde al vroeg in het seizoen uit om weer te starten met onze donderdagavondritten. Onze vaste voorrijder Dirk had een mooie route uitgezet van ongeveer 80 km. Vanaf 19:00 uur werd er gestart vanaf het clubhuis met een groep van 12 motoren waaronder 5 vrouwelijke motorrijders.
Om half negen waren we weer terug bij het clubhuis waar Peter de koffie klaar had.
De 29e Motary is een 450 km lange motortoertocht waarvan de volledige opbrengst ten goede komt aan:
Kanjerketting: dit is een initiatief van de Vereniging voor kinderkanker Nederland. Elke kraal van de ketting staat voor een behandeling in het kankertraject. Het is een beloning en troost voor het kind en ook als een kind het niet redt is de ketting een herinnering en troost voor de nabestaanden. (https://www.kanjerketting.nl/)
Kinderhospice Binnenveld: in het verleden was dit Kinderhospice de Glind. Er wordt zorg gegeven aan ernstig en ongeneeslijk zieke kinderen met een beperkte levensverwachting. In mei 2021 is er een ontwikkelingsgerichte verpleegkundige dagopvang geopend voor ernstig zieke kinderen van 0-5 jaar uit de regio. Voor deze dagopvang heeft men behoefte aan kindveilige bedden. (https://www.kinderhospicebinnenveld.nl/)
Lwengo Kids Foundation: de stichting heeft als doel financiële middelen te genereren om kinderen in het Lwengo gebied in Uganda een kans op scholing en daarmee een kans op een toekomst te geven. De project aanvraag betreft vervolg onderwijs voor lichamelijk en/of geestelijk gehandicapte leerlingen ( vanaf 15 jaar) in de vorm van een praktische basisopleiding van 1 à 2 jaar, zoals metaalbewerking, timmerwerk of een naaiopleiding. (https://www.lwengokids.nl/)
DITO foundation: het Scholarship en Woman Empowerment Program van de Dito Social Welfare Association voor meisjes en vrouwen in India. De stichting zet zich in voor meisjes en vrouwen die door de financiële situatie thuis geen toegang hebben tot opleidingen en daardoor in een financieel afhankelijke achterstandspositie blijven. De Women Empowerment programma’s voorzien in opleidingen voor deze meisjes en vrouwen waardoor zij een positieve invloed op de economische en maatschappelijk ontwikkeling van vrouwen en hun omgeving kunnen uitoefenen. (https://www.ditofoundation.org)
